Paracanthurus hepatus

Przedstawiamy kolejny, z  cyklu artykułów opisujacych dokładniej popularnych mieszkańców akwarium morskiego. Cykl powstał przy współpracy z Digital-Reef. Copyright (zdjęcia i tekst) – John Clipperton www.digital-reefs.com. Niniejszy cykl ukazywał się w magazynie Marine Habitat pod tytułem “Your Ultimate Species Guide”

ŚRODOWISKO NATURALNE

Paracanthurus hepatus - taksonomiaPomimo tego, że występowanie Paracanthurus hepatus pokrywa cały obszar Indo – Pacyfiku, to nie jest to gatunek uważany za szczególnie popularny i liczny w żadnym akwenie tego rejonu. Dorosłe Hepatusy obserwowane są najczęściej, jako samotne lub występujące w parach ryby. Rzadziej spotyka się je, jako luźną grupę ryb szybko przemieszczającą się w celu poszukiwania pożywienia.  Ryby z gatunku P. hepatus zamieszkują najczęściej spotykane są na otwartych obszarach raf od strony morza na głębokościach 10-40m. Preferują tereny o silnych prądach.

Młodociane osobniki często grupują się w okolicach korali z gatunku Pocillopota eydouxi, chowając się w ich koloniach w przypadku niebezpieczeństwa. P. hepatus jest gatunkiem bento-pelagicznym, co oznacza, że odżywia się zarówno zooplanktonem z toni morskiej jak i glonami porastającymi substrat denny.

W Oceanie Indyjskim występuje odmiana barwna Hepatusa, charakteryzująca się żółtym zabarwieniem dolnej części ciała. W handlu ta odmiana występuje rzadziej od odmiany niebieskiej.

 

 

HODOWLA

hepatus

Paracanthurus hepatus – to pięknie ubarwiona ryba. Jednak ze względu na bardzo aktywny charakter i rozmiar dorosłych osobników wymaga zbiorników o dużych rozmiarach

Dzięki swojemu intensywnemu niebieskiemu zabarwieniu, Paracanthurus hepatus jest jedną z bardziej popularnych ryb w akwarystyce morskiej. Niestety wielu akwarystów jest nieświadomych lub ignoruje fakt, że gatunek ten jest jednym z szybciej rosnących ryb, co powoduje, że małe akwaria bardzo szybko stają się zbyt ciasne. Rekomendowane minimum dla młodocianych osobników to 300L,  jednak dla dorosłych ryb, które osiągają rozmiar nawet 30cm potrzebne są akwaria zdecydowanie większe. W zbyt ciasnych akwariach łatwo się stresują, przez co są podatne na ospę, chorobę linii bocznej czy choroby płetw. Paracanthurus hepatus wymaga zróżnicowanej diety bogatej zarówno w białko zwierzęce jak i naturalne algi pochodzenia morskiego. Mimo, że Hepatus należy do pokolców, które wymagają mniej pokarmu roślinnego, to rekomendowane jest częste podawanie drobnych porcji alg nori. Przy zakupie tych ryb w sklepie, należy unikać nawet lekko wychudzonych osobników.

żółty hepatus

Hepatusy występują również w odmianie barwnej charakteryzującej się żółtym ubarwieniem okolic brzusznych

Podobnie jak inne pokolce, Hepatus wymaga dużego akwarium. Jednak ze względu na szybkość pływania, preferowane są zwłaszcza zbiorniki długie dające mu możliwość dynamicznego pływania. Poza tym, wymagają dobrego napowietrzenia, silnej cyrkulacji, oraz licznych kryjówek w skałach. Ciekawostką jest to, że Hepatusy, silnie przestraszone, mogą udawać martwe, leżąc na boku na substracie.

Pomimo, że ryby z gatunku Paracanthurus hepatus zwykle nie są bardzo agresywne, to należy pamiętać, że tak jak inne pokolce, mogą użyć swoich kolców na rybach, z którymi nie będą miały przyjaznych stosunków. Zdarzają się też ataki na ręce akwarystów.

Warto zaznaczyć, że Hepatusy posiadają jad w kilku pierwszych promieniach płetwy grzbietowej, która podobnie jak kolce u nasady ogona, służy do obrony i ataku. Mimo, że nie jest to silna trucizna, ukłucie zwykle bywa bolesne i bardzo często bywa połączone z infekcją.

[fb_button]

O Autorze Wszystkie posty

Bartek Stańczyk

Jestem pasjonatem mórz i oceanów już od czasów dzieciństwa, a edukacja w dziedzinie biologii morskiej pozwoliła mi na bardziej naukowe spojrzenie na typowe akwarium morskie.

Zostaw komentarz...

Translate »