Caulastrea sp.
Przedstawiamy kolejny, z cyklu artykułów opisujacych dokładniej popularnych mieszkańców akwarium morskiego. Cykl powstał przy współpracy z Digital-Reef. Copyright (zdjęcia i tekst) – John Clipperton www.digital-reefs.com. Niniejszy cykl ukazywał się w magazynie Marine Habitat pod tytułem “Your Ultimate Species Guide”
WYSTĘPOWANIE:
Gatunki z rodzaju Caulastrea można znaleźć w wodach australijskich, poprzez Wielką Rafę Koralową i Morze Koralowe aż po okolice w pobliżu Seszeli czy Malediwów oraz Fidżi i Tonga.
Zwana również Koralowcem Trąbkowym upodobała sobie rejony podmorskich osłoniętych stoków dna oceanicznego często o podłożu piaszczystym. Dużo częściej na koralowca można natknąć się w strefach jasnych płycizn, gdzie występują gwałtowne pływy wody. W naturze niejednokrotnie żyją razem z wieloma innymi gatunkami zwierząt morskich, które pokrywają szkielet korala – gąbkami, mięczaki i innymi osiadłymi bezkręgowcami. Cylindryczna forma korala, gdzie polipy są osadzone na wapiennych łodygach wyrastających ze wspólnej podstawy, umożliwia kolonizację tychże właśnie wspomnianych organizmów.
HODOWLA:
W obrębie jednego rodzaju Caulastrea sp. występuje wiele odmian barwnych tego samego korala, a zatem w przyrodzie można spotkać kilka kolorów oraz ich kombinacji takich jak zielony, jasnoniebieski i nawet wiśniowy/bordowy. Koralowce te należą do korali twardych, od których może zaczynać każdy początkujący akwarysta. Jednakże mimo, że nie należą do korali wymagających należy obchodzić się z nimi delikatnie. W szczególności, gdy przeprowadzana jest aklimatyzacja do innych, mocniejszych warunków oświetleniowych, którą zaczynać się powinno od umieszczenia okazu w zacienionych strefach akwarium, a dopiero stopniowo przesuwać go w stronę mocniej oświetlonych stref. Zarówno w naturze jak i hodowane w akwarium wolą być umieszczone w strefach umiarkowanego i niebezpośredniego ruchu wody. Z racji, że Caulastrea może łatwo się uszkodzić lub zostać uszkodzona przez inne korale, to każda kolonia powinna znajdować się w bezpiecznej odległości kilku-kilkunastu centymetrów od sąsiadującego innego gatunku koralowca, co dodatkowo zapewni przestrzeń potrzebną dla zdrowego, rosnącego i rozwijającego się okazu.
W naturze niejednokrotnie żyją razem z wieloma innymi gatunkami zwierząt morskich, które pokrywają szkielet korala
W nocy bardzo często Caulastrea wypuszcza krótkie macki służące do chwytania pożywienia. Można to wykorzystać i okazjonalnie podawać drobne mięsne pokarmy takie jak: mysis, solowiec czy cyklop. W sprzyjających warunkach korale te potrafią dość gwałtownie rosnąć i są stosunkowo łatwe w propagacji. Wystarczy odłamać (co i tak w trakcie porządków często się zdarza) jedną z wapiennych łodyg i umieścić ją na skale lub podstawce. Z pojedynczej główki w niedługi czasie urośnie odrębna kolonia korali. W zasadzie dla początkującego akwarysty dużo lepszym rozwiązaniem będzie wystartowanie właśnie do szczepki korala z już hodowlanego okazu.
Gdy przyjrzymy się zjawisku otwierania lub wyciągania się polipów koralowca możemy zauważyć, że na intensywność tego zjawiska może mieć wpływ kilka aspektów. Najczęstszą przyczyna jest gdy koral chce jak najbardziej odsłonić swoje symbiotyczne zooksantelle i zwiększyć ich ekspozycję na światło w wyniku niedoświetlenia tkanki zbyt słabym oświetleniem. W takim wypadku należy zwiększyć siłę oświetlenia chyba, że koralowiec czerpie substancje odżywcze z regularnego karmienia.
