Euphyllia glabrescens
[fb_button]
Przedstawiamy kolejną część cyklu artykułów opisujących dokładniej popularnych mieszkańców akwarium morskiego. Cykl powstał przy współpracy z Digital-Reef. Copyright (zdjęcia i tekst) – John Clipperton www.digital-reefs.com. Niniejszy cykl ukazywał się w magazynie Marine Habitat pod tytułem “Your Ultimate Species Guide”
Euphyllia glabrescens występuje w środowiskach rafowych Indo-Pacyfiku, Oceanu Indyjskiego, na rafach wschodniej Afryki w Australii i w Morzu Czerwonym.
Jest popularny na głębokościowych 1-35m. Mimo szerokiego zakresu geograficznego, w którym występuje, Euphyllia glabrescens nie jest szczególnie widoczna w
środowisku naturalnym. Tworzy kolonie raczej skromnej wielkości o strukturze faceloidalnej (pojedyncze, wydłużone korality połączone ze sobą u nasady).
Każda główka szkieletu uwieńczona jest prążkowaną koroną do której przyrośnięty jest polip korala, który u tego gatunku charakteryzuje się długimi, rurkowatymi ramionami. Ramiona te mogą po napompowaniu mieć długość nawet ponad dwudziestu centymetrów. E. glabrescens występuje w kilku odmianach
barwnych, głównie w odcieniach zieleni szarości z jaskrawo ubarwionymi końcówkami. Znane też są odmiany pomarańczowe. Każdy polip ma jeden otwór gębowy otoczony ramionami, które przy podrażnieniu korala mogą być całkowicie wciągnięte w koralit.
Gatunek ten pobiera energię głównie z fotosyntezy dzięki obecności symbiotycznych zooksantelli. Możliwa jest również cudzożywność, ponieważ koral ten
potrafi łapać drobny plankton. W naturze, wśród polipów E. glabrescens można znaleźć różne gatunki krewetek symbiotycznych.
Hodowla:
Przy zakupie korali zawsze trzeba zwracać uwagę na ich kondycje. Przy koralach LPS ma jednak istotne znaczenie, aby tkanka każdego polipa była zdrowa
bez oznaków recesji ukazującej odkryty szkielet. Korale LPS takie właśnie jak E. glabrescens są szczególnie wrażliwe na uszkodzenia tkanki podczas
transportu, przenoszenia i wyjmowania korala z wody. Takie uszkodzenia bardzo łatwo moga zostać zainfekowane bakteriami. Warto więc rozważyć kąpiel nowo
zakupionego korala w preparacie dezynfekującym. Euphyllia glabrescens jak wiele innych korali LPS jest podatna na zjawisko foto-szoku spowodowane
gwałtownym wzrostem poziomu oświetlenia po przeniesieniu np z akwarium sklepowego. Dlatego o ile nie mamy możliwości regulacji światła, Euphyllia
powinna być wstępnie umieszczona w bardziej zaciemnionym miejscu przez pierwsze pare tygodni. Korale te zasadniczo bardzo dobrze znoszą mniej intensywne światło. Jeśli postawimy je w zaciemnionych miejscach rozważmy dodatkowe dokarmianie, które uzupełni ich energię. Z drugiej strony, jeśli powoli przyzwyczaimy korala do jasnego światła, w zasadzie nie musi byc on dodatkowo dokarmiany.
Jeśli chodzi o cyrkulację to większość gatunków z rodzaju Euphyllia preferuje wolną, ale zmienna cyrkulację. Ustawienie tego korala w silnym lub
bezpośrednim prądzie wody spowoduje recesję tkanki. Przy wyborze miejsca dla euphylli należy uwzględnić kierunek prądu oraz zasięg ich ramion, które mogą żądlić inne korale w ich zasięgu. W koloniach E. glabrescens często osiedlają się błazenki. Jednak trzeba uważać, że taka sytuacja może, choć nie musi, być niekorzystna dla korala zwłaszcza jeśli kolonia jest niewielkich rozmiarów.
Jeśli chodzi o hodowlę Euphyllia glabrescens, to umieszczona w sprzyjających warunkach łatwo i szybko sie rozrasta. Robienie szczepek Euhyllia glabrescens jest łatwe. Polega na odcięciu jednego polipa z odpowiednio długą “łodyżką” i umocowania go na osobnej skałce. Łatwość fragowania tym bardziej zachęca do zdobywania tego gatunku z hodowli po to, aby jak najmniej wpływać na środowisko naturalne.